Χάθηκες και ένας άγγελος
τη θέση σου έχει πάρει
στου μπαρμπα-Σιδερή
τον καφενέ...

Να στρίβει τις φτερούγες του
τον πήραμε χαμπάρι
καθώς βροντάει το ζάρι
σαν πίνει ναργιλέ.

Χάθηκες και ένας άγγελος
σου ζήλεψε το μπόι
και μ΄ασικλίκι
πιάνει τη γωνιά...

Και αρχινάει , όπως κι εσύ,
το ίδιο μοιρολόι
χτυπάει το κομπολόι
και βρίζει το ντουνιά.

Χάθηκες και ένας άγγελος
επήρε τ΄όνομά σου
και την ψυχή σου
βάζει ρεφενέ...

Κι ανοίγει το κομπόδεμα
που χες μες στην καρδιά σου
κερνάει τη λεβεντιά σου
σε ούζα και καφέ.