Δυο μέτρα κόσμος ξαφνικά
Παίρνει ζωή και ξεκινά
Ο, τι έχει χάσει τόσα χρόνια να το πάρει
Το σώμα άνοιξε πανιά
Ρούχα ριγμένα σαν σχοινιά
Και λίγο χρώμα από κραγιόν στο μαξιλάρι

Αγάπη που σκοτώνει
Σε δίχρωμο σεντόνι
Αγάπη που σκοτώνει
Αλλάζει σε μια νύχτα ολόκληρη ζωή
Αγάπη που σκοτώνει
Σε δίχρωμο σεντόνι
Αγάπη που σκοτώνει
Και κρύβομαι στα χέρια σου καρδιά μου ως το πρωί

Δυο μέτρα κόσμος τελικά
Σαν μια παρέα φιλικά
Θ’ αποτυπώσει τα καλύτερά του βράδια
Πάνω στο πάτωμα φιλιά
Κι όλος ο τοίχος αγκαλιά
Και μες στα έπιπλα κρυμμένα χίλια χάδια

Ένα τραγούδι αντηχεί
Κι ένα ρολόι προσοχή
Δεν απαντώ, δεν απαντάς κι όμως μιλάμε
Ένα μαντήλι θαλασσί
Σαν το φεγγάρι είσαι κι εσύ
Που όλη τη νύχτα στη σκιά του θα κοιμάμαι