Μου έχει κόψει δυο δεκάδες
απ’ τα μαύρα χρόνια μου.
Ξέρει πως την αγαπάω
και μ’ αφήνει να μετράω
την μαυροκαταφρόνια μου.

Θα την πάθω τη ζημιά,
θα την πάθω τη ζημιά,
θα την πάθω τη ζημιά
αν πει όχι ακόμα μια.

Μέσα σε αοριστίες
χτίζω τα παλάτια μου.
Θέλει να τη ζητιανεύω
όπου πάει να τη γυρεύω
κι όλο να κλαιν τα μάτια μου.

Θα την πάθω τη ζημιά,
θα την πάθω τη ζημιά,
θα την πάθω τη ζημιά
αν πει όχι ακόμα μια.