Στα μεσάνυχτα και κάτι
στου Μηνά του Μπαρμπαριά
μπήκανε μισοφτιαγμένα
τρία ξεμπάρκα παιδιά.

Κλείσανε κι οι τρεις το μάτι
με πολύ βαρύ τουπέ
και παράγγειλαν στο γέρο
να τα πιούνε ρεφενέ.

Στην κουβέρτα και στ’ αμπάρια
μπρατσωμένοι αετοί
και στο γλέντι παλληκάρια
άμα λάχει δηλαδή.

Ποτηράκι ποτηράκι
στου Μηνά του Μπαρμπαριά
κάβο δέσανε οι πίκρες
κι αναστήθηκε η καρδιά.

Το τραβήξανε στο έτσι
ίσαμε πρωί πρωί
και εξηγήθηκαν με έξτρα
στη γερή λυπητερή.

Κι ο μπάρμπα Μηνάς κεφάτος
θαλασσόλυκος παλιός
κέρασε το τελευταίο
για να πιει μαζί κι αυτός.