Σκοτώνουνε τη μάνα γη κι ο ουρανός θυμώνει
μαυρίζει, αστράφτει και βροντά και ρίχνει μαύρο χιόνι.

Σκοτώσανε κι ένα παιδί πριν γεννηθεί ακόμη
το προσκυνούν οι άγγελοι και του ουρανού οι νόμοι.

Αφέντη, πόσο να χαρείς το αίμα μου ακόμα?
Στο τραγουδάω, μη ξεχνάς το χώμα πάει στο χώμα.

Ο άνθρωπος θ’ αγαπά πάντα με το ένα χέρι
στο άλλο χέρι θα κρατά του φόβου το μαχαίρι.

Δεν έχει τίποτα χαθεί τίποτα δεν τελειώνει
μονάχα ένας να σωθεί όλο τον κόσμο σώνει…