Μπαμπά, μπαμπάκα.
Ορίστε παιδί μου.
Κάποιος χτυπάει την πόρτα.
Ποιος, ποιος είναι...;

Εγώ χτυπώ την πόρτα σου, η αγάπη σου η χαμένη.
κατάλαβα τι άξιζες κι ήρθα μετανιωμένη.

Τώρα που ξαναγύρισες εγώ έχω παντρευτεί
έχασα τη γυναίκα μου και μ’ άφησε παιδί.

Λυπάμαι για τον πόνο σου και για τη συμφορά σου,
μα εγώ θα δώσω τη χαρά στη θλιβερή καρδιά σου.

Έχω παιδί και δεν μπορώ, όχι πως δε σε θέλω,
για μένα είναι αίμα μου αλλά για σένα ξένο.

Σαν μάνα και καλύτερα θα μείνω στο παιδί σου
και το δικό σου τον καημό θα μοιραστώ μαζί σου.