Μαμά, που είναι ο μπαμπάς;
Που να `ναι μωρό μου. Παίζει
κι από νωρίς στρώθηκε σε πράσινο τραπέζι.
Πάλι ντόρτια ήφερα.

Κόψε τα ζάρια, τα χαρτιά
προτού το μετανιώσεις
κι απολογήσου στα παιδιά
τι σεβασμό θα δώσεις.

Πόσο να κάνω υπομονή
ξεχείλισαν οι πόνοι
να φεύγεις και να ξενυχτάς
και να μ’ αφήνεις μόνη.

Στο λέω πως δεν είναι αργά
ν’ αλλάξεις τη ζωή σου
γιατί όπως πας δεν πρόκειται
να μείνω πια μαζί σου.

Πόσο να κάνω υπομονή
ξεχείλισαν οι πόνοι
να φεύγεις και να ξενυχτάς
και να μ’ αφήνεις μόνη.