Προχτές το βράδυ πήγα σ’ ένα μαγαζί
λέω στο σκοτάδι κι ο τυφλός μπορεί να δει.
Πήρα μαζί μου την παλιά μου την καρδιά
μήπως κι ανάψω την σβησμένη πυρκαγιά.

Ήπια ένα ποτήρι μονάχη
κι άρχισαν να σπάνε οι βράχοι.
Κοίταξα τριγύρω αχ, που να πάω να γείρω
προτού να λυγίσω σαν στάχυ.

Τρεις χιλιάδες βλέμματα άδεια
που είσαι να μ’ αρχίσεις στα χάδια.
Είπα θα χορέψω δε θα το επιτρέψω
να βγουν νικητές τα σκοτάδια.

Τα `χω χαμένα γιατί πώς να σου το πω
νιώθω λιγάκι σαν να μη σε αγαπώ.
Νιώθω πως αν μου δώσεις άλλη μια σπρωξιά
θα γκρεμιστώ στην πιο μεγάλη μοναξιά.

Ήπια ένα ποτήρι μονάχη
κι άρχισαν να σπάνε οι βράχοι.
Κοίταξα τριγύρω αχ, που να πάω να γείρω
προτού να λυγίσω σαν στάχυ.

Τρεις χιλιάδες βλέμματα άδεια
που είσαι να μ’ αρχίσεις στα χάδια.
Είπα θα χορέψω δε θα το επιτρέψω
να βγουν νικητές τα σκοτάδια.

Ήπια κι άλλα δυο να στανιάρω
δε φοβάται ο έρωτας χάρο
Αύριο θα ξυπνήσω θα σου τηλεφωνήσω
και θα `ρθω η τρελή να σε πάρω.