Μια βραδιά λόγια απλά και χίλια φιλιά
ένα γλυκό κρασί να συνοδεύει τη σιγαλιά.

Κι αρχίζουν τα πουλιά δειλά κι αυτά,
να μας τραγουδούν σιγά,
μια μελωδία τόσο παλιά
στην αμυγδαλιά που άνθισε ξανά
με μια μας αγκαλιά.

Η παλιά γειτονιά σα ν’ άλλαξε πια
κι η βαρυχειμωνιά αποκοιμήθηκε τελικά.

Μέσα σε μια νυχτιά με ξαστεριά,
γέμισε μ’ αρώματα
και ντύθηκε στα χρώματα
και στις μουσικές, οι ίδιες οι χαρές
σα να `ταν πάλι χθες.