Απόψε σε θυμήθηκα και μόνος πάλι γύρισα
τη μοναξιά μου μύρισα στο άδειο μου το σπίτι,
Και βάζω φώτα χαμηλά, ένα τραγούδι δυνατά
και το ποτήρι μου γεμίζω από λύπη.

Κι αν είμαι θύμα της ζωής
μην απορείς.
Γιατί είναι η πρώτη μου φορά
που μια γυναίκα μ’ αφορά,
την αγαπάω.
Κι αν δεν μ’ αγάπησε αυτή
έτσι είναι φίλε η ζωή
και ας πονάω.

Απόψε σε θυμήθηκα τα πίνω και ζαλίστηκα
πετιέμαι δεν κρατήθηκα και μόνος μου χορεύω
Έχει θολώσει το μυαλό σε θέλω και παραμιλώ
και στο ταβάνι την εικόνα σου γυρεύω

Κι αν είμαι θύμα της ζωής
μην απορείς.
Γιατί είναι η πρώτη μου φορά
που μια γυναίκα μ’ αφορά,
την αγαπάω.
Κι αν δεν μ’ αγάπησε αυτή
έτσι είναι φίλε η ζωή
και ας πονάω.