Πως να ελέγξω τα αισθήματά μου
νιώθω να καίγονται ακόμα και τα σωθικά μου
πως να βρω τη δύναμη να ξαναδώ χαρά
όταν μου παίρνεις το γέλιο, την ελπίδα και ξανά
με γεμίζεις μ’ ένα ψέμα καταστροφικό
που διαλύει την ελπίδα, είναι τρομακτικό
και φοβάμαι
ναι, φοβάμαι
Απλά φοβάμαι
Γιατί, με θέλεις να `μαι κάτω με σκυμμένο το κεφάλι
όταν ξέρεις πως για `σένα τη ζωή μου δίνω πάλι
πως πιστεύεις πως αντέχω και ακόμα μπορώ
σ’ ένα ψεύτικο όνειρο μέσα να ζω, μέσα να ζω
γιατί ακούς μονάχα αυτό που θέλεις μόνο εσύ
αφού το πρόβλημα υπάρχει και σε καθυστερεί
είμαι εγώ, που είμαι μόνος
και φοβάμαι
Απλά φοβάμαι
Θα βρω το θάρρος όμως σύντομα θα σ’ έχω εδώ
μπροστά και θα σ’ αντιμετωπίσω όπως ξέρω εγώ
να με θυμάσαι τώρα που στα λέω όλα αυτά
γιατί αύριο, μετά θα είναι αργά, θα είναι αργά
δε θα `μαι εγώ που θα φοβάμαι και θα κλαίω τα βράδια
θα είσαι εσύ γιατί η ζωή δε θέλει άλλα χάδια
και για το μόνο που θα εγώ πια ν’ ανησυχώ
είναι το μέλλον τ’ αλλωνών μην το γαμήσω κι εγώ
Απλά φοβάμαι