Το μήλο που γεννήθηκε στο πιο ψηλό κλαδί
σ’ αυτό που λένε κορυφή, που πιο μακριά κοιτάζει
πρώτο απ’ όλα την αυγή ο ήλιος θα το δει
κι ανοίγοντας τα πύρινα μπράτσα του τ’ αγκαλιάζει

Πρώτο το μήλο της κορφής στο φως θα βαφτιστεί
πρώτο θα γίνει τέλειο, πρώτο θα ωριμάσει
πρώτο και τα ραπίσματα τ’ ανέμου θα δεχτεί
πρώτο θα βγει θα χτυπηθεί και πρώτο θα γεράσει

Το μήλο που στο πιο ψηλό κλαδί θα γεννηθεί
θα πέσει πρώτο να χαθεί στο φύσημα του ανέμου
να `ταν ψηλά σε μια κορφή να `χα κι εγώ βρεθεί
κι ας έσβηνα σε μια στιγμή πριν απ’ τους άλλους θε μου