Ποιος ουρανός σε χώρεσε
ποια μάνα σε συγχώρεσε
με ποιο θεό τα πίνεις.
Σε πια ζωή σε ποια γωνιά
ο χάρος βγήκε παγανιά
και τι γροθιά του δίνεις.

Συννεφιασμένος άγγελος
έρωτας και αρχάγγελος
κραδαίνεις τη ρομφαία.
Στα Τρίκαλα στα δυο στενά
ζητάς τσιγάρο και φωτιά
από τον Προμηθέα.

Πάμε στη Θεσσαλονίκη
να την τραγουδήσουμε
συναξάρια να της πούμε
και να τη μεθύσουμε.
Κάνε τη γνωστή φιγούρα
τη ζεϊμπέκικη
πικροσάββατα η ζωή μας
τι χαρά ανέγγιχτη.

Άλλος για Χίο τράβηξε
μα εσένα η πόρτα άνοιξε
για την αθανασία.
Στην εθνική μας μοναξιά
έβαλες κέφι και μαγκιά
ψυχή και φαντασία.

Πέταξες για την άβυσσο
δε ζήτησες παράδεισο
μια στάση εδώ μονάχα.
Τον κόσμο δεν τον άλλαξες
μα γέμισες τις θάλασσες
με όνειρα φευγάτα.

Πάμε στη Θεσσαλονίκη
να την τραγουδήσουμε
συναξάρια να της πούμε
και να τη μεθύσουμε.

Κάνε τη γνωστή φιγούρα
τη ζεϊμπέκικη
πικροσάββατα η ζωή μας
κι η χαρά ανέγγιχτη.