Εγώ ζητούσα μόνο αγάπη
κι όλο ζητούσες τα φιλιά μου,
είσ’ ένα ρούχο μέσ’ στο ντουλάπι
κι είχες την καρδιά μου.

Ποτέ δεν είδες ένα μου δάκρυ
και δεν μπορούσες να με νιώσεις,
μα τώρα φεύγω πάλι μονάχη
εγώ, πριν με σκοτώσεις.

Άλλα εγώ περίμενα και άλλα τώρα βλέπω
λάθος να μου φέρονται εγώ δεν επιτρέπω,
άλλα είχα στο μυαλό και άλλα έχω μπροστά μου,
τώρα πια τελειώσαμε, σ’ το λέει κι η καρδιά μου.

Εγώ για σένα ήμουν στην τσίλια
και δεν κοιμόμουν τόσα βράδια,
μέσ’ στην καρδιά μου, πόνος και ζήλεια
και χίλια δυο σημάδια.

Εγώ μονάχη μέσ’ στο σπίτι
ρούχα να σκίζω και σεντόνια
κι εσύ να τρέχεις σαν τον αλήτη,
πάντα χωρίς συμπόνια.

Άλλα εγώ περίμενα και άλλα τώρα βλέπω
λάθος να μου φέρονται εγώ δεν επιτρέπω,
άλλα είχα στο μυαλό και άλλα έχω μπροστά μου,
τώρα πια τελειώσαμε, σ’ το λέει κι η καρδιά μου.