Αχ, αμάν τι έχω πάθει
δίχως να έχω μάθει πως έγινα τρελός.
Πριν σηκωθώ και φύγω
έγινα παραλίγο σαν κόλπος Περσικός.

Μα τώρα τη λατρεύω και την εξιδανικεύω
τα πάντα ναι, τα πάντα είναι αυτή.
Τρέχω και τη γυρεύω
γυρίζω και χαϊδεύω ότι άγγιξε αυτή.

Αχ, μόλις εχθές το βράδυ
την έστελνα στον Άδη με χίλιες απειλές.
Απ’ τα μαλλιά κουβάρια
ραγίσαν τα ντουβάρια διηγώντας τα να κλαις.

Μα τώρα τη λατρεύω και την εξιδανικεύω
τα πάντα ναι, τα πάντα είναι αυτή.
Τρέχω και τη γυρεύω
γυρίζω και χαϊδεύω ότι άγγιξε αυτή.