|
Στίχοι: Φίλιππος Νικολάου
Μουσική: Γιάννης Αξιώτης
Κι όμως δεν ήσουν καημός που μπορεί να ξεχνούσα
μόλις θα `ρχόταν πρωί κι άλλα χείλη φιλούσα.
Κι όμως δεν ήσουν εσύ μια απλή ιστορία
δεν ήσουν μόνο κρασί να μεθύσω, να πιω.
Ήσουν μεγάλος σταθμός στη ζωή μου
στην κάθε μου στιγμή
και θα `σαι πάντα η πρώτη γυναίκα
και η παντοτινή.
Χίλιες αγάπες μπορεί να γνωρίσω
μα πάντα θα σε βρω
σε ξένα μάτια, σε χέρια που αγγίζω,
σε χείλη που φιλώ.
Κι όμως δεν είναι στιγμή που να μη σου ζητήσω
να μη πιστεύω όσο ζω πως θα `ρθεις πάλι πίσω.
Όσο υπάρχεις εσύ τόσο εγώ θ’ αναπνέω
δεν ήσουν μόνο κρασί να μεθύσω, να πιω.
Ήσουν μεγάλος σταθμός στη ζωή μου
στην κάθε μου στιγμή
και θα `σαι πάντα η πρώτη γυναίκα
και η παντοτινή.
Χίλιες αγάπες μπορεί να γνωρίσω
μα πάντα θα σε βρω
σε ξένα μάτια, σε χέρια που αγγίζω,
σε χείλη που φιλώ.
Και θα `σαι πάντα η πρώτη γυναίκα
και η παντοτινή.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 1520 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|