Με τη φωτογραφία σου
αγάπη μου χαμένη
την κάμαρα μου πάντοτε
την έχω στολισμένη.

Αγάπη μου, αγάπη μου
αυτή η φωτογραφία
τις αναμνήσεις μου ξυπνά
και ζω στην δυστυχία.

Της μιλώ δε μου μιλάει
λες και με περιφρονεί.
Τη φιλώ δε με φιλάει
κι όμως κάνω υπομονή.

Την βλέπω και παραμιλώ
σαν να `σαι συντροφιά μου
με ελπίδες και με όνειρα
γεμίζεις την καρδιά μου.

Κι αν ξαναρθείς αγάπη μου
στο σπίτι το κλεισμένο
με τη φωτογραφία σου
θα το βρεις στολισμένο.

Της μιλώ δε μου μιλάει
λες και με περιφρονεί.
Τη φιλώ δε με φιλάει
κι όμως κάνω υπομονή.