Πίστεψα λόγια και μεγάλες συγκινήσεις,
αγάπες που `χαν ημερομηνία λήξης,
τα `δωσα όλα κι αν χαθώ, το ίδιο κάνει,
έχω στα στήθια μου καρδιά κι αυτό μου φτάνει.

Πάμε όπου θες, καρδιά μου,
το "πού" δεν το ρωτάμε,
εδώ δεν ξέρουν να πονούν
γι’ αυτό δεν αγαπάνε.

Πέρασα νύχτες συντροφιά μου με το δάκρυ,
στης μοναξιάς μου τη γωνιά, σε μία άκρη,
όλα τα χάρισα μα πήγανε χαράμι,
έχω στα στήθια μου καρδιά κι αυτό μου φτάνει.

Πάμε όπου θες, καρδιά μου,
το "πού" δεν το ρωτάμε,
εδώ δεν ξέρουν να πονούν
γι’ αυτό δεν αγαπάνε.