Τα χνάρια της ας τα `σβησε η βροχή
κι ας πέρασε του χωρισμού η μπόρα.
Κουράγιο βρες καρδιά μου κι αντοχή
για μας η καταιγίδα αρχίζει τώρα.

Στον ύπνο μου θα έρχεται καρδιά μου
μα τ’ όνειρο θα σβήνει την αυγή.
Ρυτίδες και καημοί θα `ναι η βραδιά μου
κι η πίκρα από σένα δε θα βγει.

Τα λόγια της ας τα `σβησε η σιωπή
κι ας χάθηκε εκείνη μες στην νύχτα.
Ο χρόνος θα τη φέρει κι η ντροπή
καρδιά μου να μας πει μια καληνύχτα.

Στον ύπνο μου θα έρχεται καρδιά μου
μα τ’ όνειρο θα σβήνει την αυγή.
Ρυτίδες και καημοί θα `ναι η βραδιά μου
κι η πίκρα από σένα δε θα βγει.