Τι παραμιλάς και λες
η ζωή δεν είναι εντάξει.
Τι παρακαλάς και λες
να `ρθει ο χάρος πριν χαράξει.

Τι παραμιλάς και λες
η ζωή δεν είναι ωραία.
Ότι φίλε μου τραβάς
δυστυχώς είναι μοιραία.

Η ζωή μας κυβερνάει
και μας πάει όπου πάει
κι αν μας δέρνει μ’ αλυσίδες
καν’ τα στήθια σου ασπίδες.

Τι παραμιλάς και λες
η ζωή δεν είναι ωραία.
Ότι φίλε μου τραβάς
δυστυχώς είναι μοιραία.

Τι παραμιλάς και λες
ότι είσαι αδικημένος.
Τι παρακαλάς και λες
να μην ήσουν γεννημένος.

Τι παραμιλάς και λες
και την τύχη σου την πρήζεις.
Κι αν σου έρχονται στραβά
πάντα φίλε να ελπίζεις.
Η ζωή μας κυβερνάει
και μας πάει όπου πάει
κι αν μας δέρνει μ’ αλυσίδες
καν’ τα στήθια σου ασπίδες.