Με την ζωή αυτή που ζω
με πνίγει δάκρυ και καημός
και μαραζώνει κάθε μέρα
η καρδιά μου.

Πικρό μαρτύριο και δηλητήριο
να σ’ αγαπώ
κι εσύ να είσαι μακριά μου.

Τον πόνο που `χω στην καρδιά
κανείς δεν τον γιατρεύει πια,
καταδικάστηκα το λέω πικραμένα.

Ό,τι αγάπησα κι ό,τι ανάθρεψα
τα πήρε ο άνεμος
και φύγαν από μένα.

Πικρό μαρτύριο και δηλητήριο
να σ’ αγαπώ
κι εσύ να είσαι μακριά μου.