(Όλα τα όντα σε όλο το βουνό…
νοιώθουν μια ελευθερία άγνωστη…
στην ύπαρξή τους να γεννιέται…
Μια αίσθηση παράξενη…
μέσα τους ταξιδεύει…
Σαν ένα όν… όλα μαζί…
με χαμηλές φωνές…
αρχίζουν να τραγουδάνε…)

Όντα!...
Απ’ όλες της περιοχές της Γης!...
Εμείς!...

Όντα!...
Απ’ όλες τις πίστεις και θρησκείες!...

Στο πιο υψηλό βουνό του κόσμου φτάσαμε!...

Μέσα από πόθο απόκρυφο!...

Πόθο…
της ύπαρξής μας της θνητής…
για Ελευθερία!...

Η έλξη του!...

Μας έφερε εδώ ψηλά!...

Σπάζοντας τα αόρατα δεσμά…
που αιώνες πριν…
με βία τις υπάρξεις μας είχαν αλυσοδέσει!...

Μες από υποσχέσεις αιώνιες…
για Παραδείσους και Κολάσεις…
την κοιμισμένη μας συνείδηση…
αιώνες είχαν υπνωτίσει!...

Θρησκευτικοί Ηγέτες…
Αυτοκράτορες…

Όντα θνητά χωρίς καμιά συνείδηση…
για την ιερή ύπαρξη της ζωής!...

Εμάς!...
Την ανθρώπινη φυλή!...
Μέσα σε αίμα ατέλειωτο… με σεβασμό θρησκευτικό…
μες στους αιώνες έχουν πνίξει!...

(Οι τραγικές φωνές των όντων…
όλου του βουνού…
μες από ένα απέραντο βουητό
και κραδασμούς δραματικούς…
την περιοχή όλη συγκλονίζει…

Οι φωνές τους…
μια τραγική κραυγή
της Ιστορίας της ανθρώπινης φυλής…
χάνονται…
ψηλά στο ουράνιο χάος…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Ο Ναός της Ελευθερίας» - 2016)