(Με χαμηλές…
από τα όντα… υμνητικές φωνές…
μες στης Ελευθερίας τον Ναό…
αρχίζει ο ύμνος…

Ύμνος…
για την ελευθερία των όντων…
που «χάνονται» στο Άπειρο…
μες από δέος κι έκσταση μεγάλη…)

Πνεύματα ελεύθερα!...
Εμείς!...

Μες από έναν γήινο Ναό…
υμνητικές φωνές σ’ όλο το Σύμπαν στέλνουμε!...

Στο άπειρο του Απείρου!...

Από έναν Πλανήτη…
που τα θνητά του όντα εμείς…
τον λέμε Γη!...

Πλανήτη…
που μέρα - νύχτα ζει…
σε αμέτρητους πολέμους!...

Πολέμους…
υλικούς και ιερούς…
υπνωτισμένων όντων!...

Όντων…
που απ’ το χώμα του έχουν γεννηθεί!...

Από το Σύμπαν το άπειρο…
μες απ’ την δύναμή του την συμπαντική…
ελευθερίας βοήθεια ζητάμε!...

Με δύναμη… άπειρη… συμπαντική…
πολλούς Ναούς Ελευθερίας να υψώσουμε…
στης σκλαβωμένης μας αγαπημένης Γης…
τον χωματένιο κόσμο!...

(Οι φωνές των όντων…
μες από δύναμη συμπαντική…
αρχίζουνε…
στο άπειρο του Απείρου να ταξιδεύουν…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Ο Ναός της Ελευθερίας» - 2016)