(Χωριστές…
γαλάζιες… φωτεινές πηγές…
με φοβερή δύναμη… έλκουν τους Γαλαξίες…
Φωνές… ακούγονται άπειρες…
μες από τον γαλάζιο… αιθέριο κόσμο…)

Ο Κόσμος της Συνείδησης!…
Εμείς!…

Άπειροι κόσμοι…
μέσα μας…
νοιώθουμε ταξιδεύουν…

Κόσμοι…
σε ύπνωση βαθειά…
χαμένοι στο απέραντο κενό…

Λάμψη… Αφύπνισης…
Συμπαντικής Συνείδησης…
θα τους ξυπνήσει…

Όντων…
φωνές ακούσαμε…
από άλλους κόσμους…

Μέσα τους ζήσανε…
σε ύπνωση βαθειά…

Σε υπαρξιακή ψευδαίσθηση…
νοιώθοντας χωριστά…
«…κάτι άλλο το καθένα…
…από το άλλο είναι…»

Χωρίς…
Το Άπειρο Ένα…
ποτέ…
να ενατενισθούνε…

(Μες απ’ τον Κόσμο της Συνείδησης…
ακούγονται άπειρες φωνές…
ενώ το γαλάζιο Φως σκοτεινιάζει…)

Στην ύπαρξή μας… ταξιδεύουνε…
κόσμοι…
που ήταν κοιμισμένοι…

Μες στο γαλάζιο Φως…
αφυπνιστήκανε…

Θυμήθηκαν ποιοι είναι…

(Το γαλάζιο Φως…
του Κόσμου της Συνείδησης…
αρχίζει να χάνεται… να σβήνει…

Οι Γαλαξίες… σε ακτινωτές…
μοναχικές… αντίθετες πορείες…
στον Κόσμο της Συνείδησης… ταξιδεύουν…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Οι Άλλοι Κόσμοι» - 2012)