Antony Smyrnios
13-04-2022 11:40 | 1986 Lyra – 3440 LP''Μέσω Νεφών''
Guitar [First Solo] – Δημητρός Αραμπατζής
Guitar [Second Solo] – Δημήτρης Σταρόβας |
chrismakis
12-08-2012 18:51 | poihth de xreiazetai oute eirwnia oute grafikothta sta sxolia sou..alla apo oti fainetai oute esy mporeis na ekshghseis to nohma twn stixwn gia ayto k to apefyges.. |
Άγνωστος χ
24-06-2011 10:40 | poihsh ......... ::theos.:: |
PAVLICIOUS
22-04-2011 00:42 | Εδώ στη στροφή του κόσμου,
χάνομαι κι ας σου φωνάζω,
όπως οι σκέψεις του Ρασούλη.
Αποδιωγμένος στις φυλακές του νου
μ’ ένα μαντήλι γύρω στο λαιμό
σαν τον Παπάζογλου…
Καλό ταξίδι Μανόλη και Νίκο... |
ABUDABIS
19-04-2011 07:29 | Συμφωνώ με τον "ποιητής".
Καλό ταξίδι Μεγάλε Νίκο Παπάζογλου... |
dreez
09-01-2010 20:38 | Αφού ρώτησε μπορούσες απλά να εξηγήσεις. Και όχι δεν ξέρω από vespa |
ποιητής
07-07-2009 15:32 | Για την patra1: Ξέρεις από Ρασούλη? ( όπως λέμε ξέρεις από vespa?) μάθε πρώτα και μετά θα καταλάβεις για .... τον όγδοο μήνα της ελπίδας μας. Με αυτά που κάνεις δεν βοηθάς καθόλου να αναστηθεί ο Μανώλης. Επίσης είμαι σίγουρος ότι δέν ζεστάθηκες ποτέ με το χαμόγελο του Βλαντιμίρ Ίλιτς. Τέλος ρώτησε σχετικά για τη ρωγμή του χρόνου, και θα καταλάβεις αμέσως γιατί φωνάζω ότι ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΡΟΚ ΚΟΜΜΑΤΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ είναι Ελληνικό. |
ποιητής
02-07-2009 05:39 | ΤΟ καλύτερο ελληνικό ΡΟΚ κομμάτι όλων των εποχών |
Φουλίτσα
30-11-2008 10:38 | Από τα διαμάντια!::4076.:: |
patra1
04-05-2008 02:21 | ας μου εξηγεισει καποιος τι θελει να πει ο ποιητης με το στον ογδοο μηνας της ειναι η ελπιδα μου Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά
καθώς εσύ κουρνιάζεις..................αυτα ρε παιδια που λετε παραπανω ποτε εγιναν?πριν ποσα χρονια?? |
Tzonis
21-09-2007 18:16 | Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό, μα 'γω θα αναστηθώ... |
Ανώνυμο σχόλιο
11-06-2006 | Θεσσαλονίκη, το φεγγάρι σου γεμάτο και η φωνή του Νίκου παντού μέσα στον χώρο, κοριτσάκι ήμουν, ποτέ δεν φανταζόμουν πόσο θα νοσταγούσα την αγγαλιά σου... Και τώρα εδώ στη Ρώγμη του χρόνου, στο σημείο του απολογισμού... Κρυώνει η ψυχή μου εδώ πάνω... Πάντα Θεσσαλονίκη νοσταλγώ .... Ελπίς |
Ανώνυμο σχόλιο
11-02-2006 | ..... την εμπειρια της Ταλη ακριβως οπως την περιεγραψε την εζησα κι εγω το 1994. Αννα |
Ανώνυμο σχόλιο
03-02-2006 | Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους, 1997, ο Νικόλας στη σκηνή, όλα τα φώτα σβηστά, μόνο ένας λευκός προβολέας να τον φωτίζει, όλο το ανοιχτό θέατρο φωτισμένο από αναπτήρες, όπως και το δάσος πίσω, από τα παιδιά χωρίς εισητήριο (αχ, πόσες φορές ήμουν κι εγώ εκεί!!!), με τη Θεσσαλονίκη κάτω πιάτο και η φωνή του Νικόλα μόλις που να ακούγεται από το τραγούδισμα των χιλιάδων και μέσα και έξω!!!! Αλησμόνητες στιγμές!!! Τάλη |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | apisteuto |
 |
