Κανείς δε με θυμάται
κανένα δε γνωρίζω,
δεν είμαι όμως ξένος
ένα ξενιτεμένος με πόνους φορτωμένος
στον τόπο μου γυρίζω.

Ταξιτζή μου πάνε λίγο βιαστικά
κουρασμένος είμαι δεν αντέχω πια
κι όσα γράψεις θα σου δώσω τα διπλά
και κάτι παραπάνω.

Μετανάστευση μου πέρασα πολλά
η καρδιά μου μαύρη κι άσπρα τα μαλλιά
και στον τόπο που γεννήθηκα ξανά
γυρίζω να πεθάνω.

Στερνή επιθυμία τα μάτια μου πριν κλείσω
να έρθω στην πατρίδα
εδώ που πρωτοείδα του ήλιου την ακτίδα
το χώμα να φιλήσω

Ταξιτζή μου πάνε λίγο βιαστικά
κουρασμένος είμαι δεν αντέχω πια
κι όσα γράψεις θα σου δώσω τα διπλά
και κάτι παραπάνω.

Μετανάστευση μου πέρασα πολλά
η καρδιά μου μαύρη κι άσπρα τα μαλλιά
και στον τόπο που γεννήθηκα ξανά
γυρίζω να πεθάνω.