Μες τον αφρό της θάλασσάς σου
εκεί θα μείνεις να κρυφτείς
και στο μικρό της κάμαράς σου
ίσως να ξαναγεννηθείς…
Κι όλο ζητάς από τη μοίρα ν’ αλλάξει αυτό που εσύ ποθείς

Κάνει ταξίδια η ζωή μας
σε μονοπάτια σκοτεινά
κι όσοι πορεύονται μαζί μας
μας κουβαλάνε στα σκαλιά…
Να την προσέξεις την ευχή σου, μπορεί να βγει πραγματικά

Αν δεν ζητάς ότι σου ορίζει
για χάδι θα παραφυλάς
πάντοτε κάτι θα θυμίζει
ότι στο όνειρο χρωστάς…
και θα ζητάς από τη μοίρα ν’ αλλάξει αυτό που λαχταράς