Η πόλη νύσταξε, τα φώτα σβήσανε
και τα τηλέφωνα, γι’ απόψε, σταματήσανε,
αδειοι οι δρόμοι και το φεγγάρι,
στη καμαρά μας, μαργαριτάρι.

Και τώρα οι δυο μας, μάτια μου,
και τώρα μόνοι,
και τώρα οι δυο μας, μάτια μου,
και τώρα οι δυο μας και τώρα μόνοι.

Η πόλη νύσταξε και ονειρεύεται
κι εμείς θα πούμε ως το πρωϊ ό,τι δε λέγεται,
αδειοι οι δρόμοι κι ένα αστέρι,
ό,τι ζητήσεις θα σου το φέρει.

Και τώρα οι δυο μας, μάτια μου,
και τώρα μόνοι,
και τώρα οι δυο μας, μάτια μου,
και τώρα οι δυο μας και τώρα μόνοι.