Να `χα φτερά στον ουρανό
ψηλά για να πετάξω
μονάχη μου στην ερημιά
τον πόνο μου να κλάψω.

Να μη γνωρίζω του καημού
του πόνου το φαρμάκι
ούτε το αχ του στεναγμού
και το πικρό το δάκρυ.

Να μη γνωρίζω τι θα πει
φιλί, αγκαλιά και χάδι
ούτε το αχ του χωρισμού
κι αγάπης χτυποκάρδι.

Να `χα τ’ αστέρια συντροφιά
τον ήλιο το φεγγάρι
να’ χα για πάντα τη χαρά
παντοτινό λιμάνι.

Να μη γνωρίζω του καημού
του πόνου το φαρμάκι
ούτε το αχ του στεναγμού
και το πικρό το δάκρυ.

Να μη γνωρίζω τι θα πει
φιλί, αγκαλιά και χάδι
ούτε το αχ του χωρισμού
κι αγάπης χτυποκάρδι.

Να `χα φτερά στον ουρανό
ψηλά για να πετάξω
μονάχη μου στην ερημιά
τον πόνο μου να κλάψω.

Μονάχη μου στην ερημιά
τον πόνο μου να κλάψω.