Σταματάνε οι φωνές
Τα παράθυρα κλείνουνε
Το ταβάνι κατεβαίνει αργά
Ανεβαίνει το πάτωμα
Το δωμάτιο με κλείνει στα σπλάχνα του.

Όλα δείχναν’ πως θα `ταν αλλιώς
Μα δε φεύγει ο σκονισμένος καιρός
Στο δωμάτιο μπουντρούμι, στο δωμάτιο φάντασμα.

Οι σκιές τριγυρνούν
Στους τοίχους που κλείνουνε
Πίσω απ’ τις κουρτίνες διαλύονται
Μόνο μου με αφήνουνε
Να με κρύψουν οι τοίχοι μέσα τους.