Πού να πήγες επιτέλους
σ’ έχασα απ’ το στρατό
τότε δίστασα για λίγο
τώρα όμως σε ζητώ.

Ρώτησα και στο χωριό σου
το παραμεθόριο
μου `πανε πως από χρόνια
ζεις στο περιθώριο.

Πού γυρίζεις, που τραβιέσαι
σ’ έχασα απ’ το στρατό
να σ’ αναζητήσω λέω
απ’ τον Ερυθρό Σταυρό.

Τόσο ξέρουν τόσο λένε
τόσο νιώθουν τη ζωή
βόδια μπαίνουν, βόδια βγαίνουν
και μηδέν διαγωγή.

Έλεγα πως θα καυχιούνται
που σε είχαν γείτονα
αχ ας σ’ έβλεπα για λίγο
στη στιγμή θα γλύτωνα.

Πού γυρίζεις, που τραβιέσαι
σ’ έχασα απ’ το στρατό
να σ’ αναζητήσω λέω
απ’ τον Ερυθρό Σταυρό.

Μες στο ντάλα καλοκαίρι
με το διαβατήριο
θα βγω απ’ την Ειδομένη
με απλό εισιτήριο.

Ίσως δε θα με γνωρίσεις
δεν σε ξέρω που σε είδα
φύγε, μην ξαναγυρίσεις
θα μας δει η Γερμανίδα.

Πού γυρίζεις, που τραβιέσαι
σ’ έχασα απ’ το στρατό
να σ’ αναζητήσω λέω
απ’ τον Ερυθρό Σταυρό.