Σκοντάφτεις και παραπατάς
σε όνειρα χαμένα και σε βάσανα.
Με θράσος με χειροκροτάς
για λίγα δευτερόλεπτα που ανάσανα.

Πετάς πυροτεχνήματα
και τάζεις ξαστεριά στις καταιγίδες.
Αστράφτεις και φεγγοβολάς
μα ψεύτικες υπόσχεσαι ελπίδες.

Πόσες φορές με πρόδωσες
κι έκανες το δικό σου.
Αγάπη αν θες να λέγεσαι
δείξε το πρόσωπό σου.

Σκίζεις τα φύλλα της καρδιάς
και τα πετάς με την υπογραφή σου.
Στο ένα χέρι σου κρατάς
μπρελόκ με τα κλειδιά του παραδείσου.

Στο άλλο, το ψαλίδι που θα κόψει
την κορδέλα από την όαση.
Και συ ανυποψίαστος θ’ ακούσεις
καλώς ήρθατε στην κόλαση.

Πόσες φορές με πρόδωσες
κι έκανες το δικό σου.
Αγάπη αν θες να λέγεσαι
δείξε το πρόσωπό σου.