Κάνω πως φεύγω μα όλο εδώ μένω
να διώχνω το φόβο του να μη σε έχω.
Λες είναι εντάξει μα τι μου `χες τάξει
εμένα έχω χάσει για να σε βρω.

Λες πως θα φτιάξει μα έχεις τόσο αλλάξει,
τον εαυτό μου έχω χάσει μα δεν είναι αρκετό.
Λες πώς είναι απλό, να σε συγχωρώ
κι όλο πάλι απ’ την αρχή.

Η αλήθεια μοιάζει ψέμα
πως κοιτάξαμε στα μάτια τον χρόνο
πως αντέξαμε τον πόνο,
μα το νιώθω πια, είναι πια αργά.

Κι όλο ψάχνω ένα βλέμμα
να μου πει πως δεν αξίζει να μείνω
τις συνήθειες πώς να σβήνω, και το νιώθω πια.

Ψάχνω σε μια ματιά μια λάμψη απ’ τα παλιά
ψάχνω έναν λόγο να μείνω εδώ.
Δείξε πως μ `αγαπάς, πως όσο εγώ πονάς
όταν στα μάτια μου, βλέπεις κενό.

Λες πως θα φτιάξει μα έχεις τόσο αλλάξει,
τον εαυτό μου έχω χάσει μα δεν είναι αρκετό.
Λες πώς είναι απλό, να σε συγχωρώ
κι όλο πάλι απ’ την αρχή.

Η αλήθεια μοιάζει ψέμα
πως κοιτάξαμε στα μάτια τον χρόνο
πως αντέξαμε τον πόνο,
μα το νιώθω πια, είναι πια αργά.

Κι όλο ψάχνω ένα βλέμμα
να μου πει πως δεν αξίζει να μείνω
τις συνήθειες πώς να σβήνω,
και το νιώθω πια, είναι πια αργά.