Αν είναι έτσι δε διστάζω
μακριά ο ένας, ο ένας απ’ τον άλλον,
χωρίς να ξέρουμε, να ξέρουμε πού πάμε,
από καπρίτσιο και τίποτ’ άλλο.

Αν είναι έτσι δε διστάζω
πρώτη συγγνώμη να ζητήσω,
αν είναι έτσι δε διστάζω
να σ’ αγκαλιάσω και να σιωπήσω.

Κι αν είναι η μοίρα μου
να με ξεχάσεις,
κάνε όπως θέλεις
και μη διστάσεις.