Πάνε δυο βδομάδες που έχω να σε δω
και τρελαίνομαι και κλαίω, πάω να τρελαθώ.
Πάνε δυο βδομάδες που έχει να φανείς
κι η δική σου σκέψη μια ανοιχτή πληγή.

Γιατί χωρίς τα μάτια σου εγώ δεν ζω
χωρίς τα χέρια σου το νιώθω θα χαθώ.
Δεν το αντέχω το μαρτύριο που ζω
νιώθω ανήμπορη μπροστά στο χωρισμό.

Έφυγες μακριά μου τόσο ξαφνικά
και με δάκρυα σου λέω γύρνα πίσω πια.
Έφυγες μακριά μου τώρα ένα κενό
γράφεις στα όνειρα μας τέλος τραγικό.

Γιατί χωρίς τα μάτια σου εγώ δεν ζω
χωρίς τα χέρια σου το νιώθω θα χαθώ.
Δεν το αντέχω το μαρτύριο που ζω
νιώθω ανήμπορη μπροστά στο χωρισμό.