Η θάλασσα είναι η αγάπη μου,
όλο τη συγχωράω.
δερβίσης στο ραχάτι μου,
που όλο προσπερνάω.

Η θάλασσα το αίμα μου
που όλο το πουλάω
και θάλασσες το ψέμα μου
που μέσα κολυμπάω.

Θάλασσα πως τα χάλασα,
πώς να τα ξαναφτιάξω
τα χρόνια που τα μάλωσα
που θα βρω να τ’ αράξω.

Θάλασσα πόσο βάθυνες
βάρκα θα `ρθω να ρίξω
εκεί που όλο μ’ άφηνες
εκεί που θα σε σβήσω.

Η θάλασσα είναι μάτια μου
χαρτί που το τρυπάω
τσακίζομαι στα βράχια μου
και σαν πουλί πετάω.

Θάλασσα πως τα χάλασα,
πώς να τα ξαναφτιάξω
τα χρόνια που τα μάλωσα
που θα βρω να τ’ αράξω.

Θάλασσα πόσο βάθυνες
βάρκα θα `ρθω να ρίξω
εκεί που όλο μ’ άφηνες
εκεί που θα σε σβήσω.