Είπες, κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες,
λες και φυλάκιζα εγώ τον έρωτά σου,
όλα τα γκρέμισες, με δάκρυ έντυσες
όσα ενθύμια με δενανε κοντά σου.

Τώρα μετάνιωσες μα ήρθες δεύτερη,
ζω με μιαν άλληνε και είσαι ελεύθερη.

Είπες, βαρέθηκες κι ούτε το σκέφτηκες
κι έθαψες πίσω σου τα πιο καλά μου χρόνια,
δεν αγανάκτησα ούτε σε κράτησα
κι ούτε σου ζήτησα τον οίκτο, τη συμπόνια.

Τώρα μετάνιωσες μα ήρθες δεύτερη,
ζω με μιαν άλληνε και είσαι ελεύθερη.