Έφυγες αγάπη μου κι είμαι μοναχή μου
έσβησε ο ήλιος μου κι η αναπνοή μου.

Σ’ έχασα κι αρρώστησα και καημούς απόχτησα
και οι στενοχώριες μου γίνανε διπλές.
Έχασα το κέφι μου θόλωσε η σκέψη μου
κι έτσι που κατάντησα είμαι να με κλαις.

Έγινε ο πόνος μου άσβηστο καμίνι
η γλυκιά σου θύμηση μαχαιριές μου δίνει.

Όπου και να σαι αγάπη μου
γύρνα ξανά κοντά μου
να γιατρευτεί ο πόνος μου
να σβήσει η φωτιά μου.

Σ’ έχασα κι αρρώστησα και καημούς απόχτησα
και οι στενοχώριες μου γίνανε διπλές.
Έχασα το κέφι μου θόλωσε η σκέψη μου
κι έτσι που κατάντησα είμαι να με κλαις.