Κι αν συζητάν πως χαραμίζομαι κοντά σου
έχω για φάρμακο εγώ τον έρωτα σου.
Έχω τα χέρια σου τα δυο να μ’ αγκαλιάζουν
κι όταν κρυώνω την καρδιά μου να σκεπάζουν.

Εγώ αμάρτησα μαζί σου και μου φτάνει
και των ανθρώπων η κακία δε με πιάνει.
Εγώ αμάρτησα μαζί σου και μου φτάνει
και των ανθρώπων η κακία δε με πιάνει.

Μπορεί να λένε πως δεν έκανες για μένα
τα όνειρα μου πως θ’ αφήσεις γκρεμισμένα.
Μα όσα κι αν πούνε, όσο και να μας ζηλεύουν
έχω τα μάτια σου που λεν πως με λατρεύουν.

Εγώ αμάρτησα μαζί σου και μου φτάνει
και των ανθρώπων η κακία δε με πιάνει.
Εγώ αμάρτησα μαζί σου και μου φτάνει
και των ανθρώπων η κακία δε με πιάνει.