Είναι βραδιές που γίνομαι
για σένανε κομμάτια
και γίνονται οι σκέψεις μου
βροχή στα δυο μου μάτια.

Στην αγκαλιά μου αισθάνομαι
χιόνι το σώμα σου
άδεια φιλιά και σ’ αγαπώ,
ψεύτικα όλα σου.

Κι όλο λέω, Κι όλο λέω
να σ’ αφήσω και να φύγω
μα στις απειλές μου μένω
και σε σένα καταλήγω.

Είναι βραδιές που πνίγομαι
και θέλω να ξεφύγω
για την αχαριστία σου
ότι κι αν πω είναι λίγο.

Έχεις μια πέτρινη καρδιά
χωρίς αισθήματα
μα η δική μου μ’ οδηγεί
σε λάθος βήματα.

Κι όλο λέω, Κι όλο λέω
να σ’ αφήσω και να φύγω
μα στις απειλές μου μένω
και σε σένα καταλήγω.