Στης σκέψης μου το μαγαζί
μονάχος μου λοιπόν
σκυφτός παράγγειλα σιωπή
και λίγο παρελθόν.

Και η τύψη μου γκαρσόνι
έρχεται και πάει
με κερνάει και με μαλώνει
που δε σ’ έχω πλάι.

Στον εαυτό μου πάσχισα
να δικαιολογηθώ
κι αυτός με καταδίκασε
ένοχος είμαι εγώ.

Και η τύψη μου γκαρσόνι
έρχεται και πάει
με κερνάει και με μαλώνει
που δε σ’ έχω πλάι.