Είμαι ένα καράβι που το δέρνει το κύμα
τι κρίμα θεέ μου, τι κρίμα.
Είμαι ένα καράβι που το δέρνουν οι μπόρες
ατέλειωτες νύχτες, ατέλειωτες ώρες.

Η αγάπη πληρώνεται
και τ’ ανθρώπινα πάθη
ο καθένας χρεώνεται
της καρδιάς του τα λάθη.

Είμαι ένα καράβι που λιμάνι δεν έχει
κι από τύχη Χριστέ μου αντέχει.
Είμαι ένα καράβι φορτωμένο αγάπη
αμέτρητη πίκρα, αμέτρητο δάκρυ.

Η αγάπη πληρώνεται
και τ’ ανθρώπινα πάθη
ο καθένας χρεώνεται
της καρδιάς του τα λάθη.