Ξύπνα καημένη μάνα μου
απ’ το βαθύ το μνήμα
ξύπνα να ειδείς τον πόνο μου
κουράγιο να μου δώσεις,
απ’ το γκρεμό που έπεσα
εσύ θα με γλιτώσεις.

Στο δάκρυ και στη συμφορά
και στο μεγάλο πόνο,
εσύ γλυκιά αχ μανούλα μου
εσύ με νιώθεις μόνο.

Στους πέντε δρόμους έμεινα
και σπίτι δε γνωρίζω.
Μάνα μου που σε πίκρανα
και το `χω μετανοιώσει,
Το τι ήσουν για μένα στη ζωή
αργά το έχω νιώσει.

Στο δάκρυ και στη συμφορά
και στο μεγάλο πόνο,
εσύ γλυκιά αχ μανούλα μου
εσύ με νιώθεις μόνο.

Ξύπνα να δεις πώς καίγομαι
να με παρηγορήσεις,
τις φλόγες που με ζωσανε
εσύ θα μου τις σβήσεις.