Συγχώρεσέ με, που σε πίκρανα πολύ
μια τρέλα έκανα στο πείσμα μου επάνω.
Τώρα μετάνιωσα και κλαίω σαν παιδί
γι’ αυτό συγχώρα με και δεν το ξανακάνω.

Για κάνε μια προσπάθεια, αγάπη μου, ακόμα...
Ας ξαναδοκιμάσουμε,
σαν πρώτα να τα φτιάξουμε
και φίλα με σαν άλλοτε, γλυκά-γλυκά στο στόμα.

Κάτσε, αγάπη μου, μη φύγεις! Πού θα πας;
Κάνε ακόμα μια θυσία πριν μ’ αφήσεις,
αφού το ξέρω πως κι εσύ με αγαπάς
και δεν μπορείς χωρίς εμένανε να ζήσεις.