Όταν περνώ μη με κοιτάς
με ύφος κι ειρωνεία
μπορεί κουρέλια να φορώ
κι αν έτυχε να σ’ αγαπώ
δεν είναι αμαρτία.

Τον άνθρωπο μην τον μετράς
από το τι φοράει
σαν τον φτωχό που αγαπά
κανείς δεν αγαπάει.

Εγώ δεν έχω τα λεφτά
παλάτια να σου χτίσω
έχω μονάχα μια καρδιά
που για χατήρι σου πονά,
μπορώ να στην χαρίσω.

Τον άνθρωπο μην τον μετράς
από το τι φοράει
σαν τον φτωχό που αγαπά
κανείς δεν αγαπάει.