Τ’ άσπρο, κυλάει, στον ουρανό,
μονάχο το φεγγάρι,
μονάχο το φεγγάρι, το φεγγάρι,
φέγγει του κόσμου τις σκεπές
μέσ’ στις λευκές του διαδρομές,
μέσ’ στις λευκές του διαδρομές.

Τη Νέα γη, τη Νέα γη,
τ’ άσπρο του φως φωτίζει,
ό,τι κι αν βγει, ό,τι κι αν δει,
στη Νέα γη, στη Νέα γη.

Στη Νέα γη, στη Νέα γη.