Καληνύχτα, ραδιοφώνισσα.
Η εκπομπή σου έχει μπιτ
κι ένα, μόνιμα, πένθιμο χάι.

Τόση ώρα που μιλάμε, συνεννόηση μηδέν,
τα τραγούδια μου, με κάντρυ γιατί μοιάζουν με ρωτάς,
διαφωνώ, μα να, σου έφτιαξα εδώ ένα ρεφρέν
που να μοιάζει με Κοέν ή Τζόνυ Κας.

Τι κι αν είν’ απατεώνας, τι κι αν είναι και προφήτης,
τι κι αν είν’ κομπογιαννίτης, τι κι αν είναι ποιητής,
δίνει την παράστασή του, όχι για την εκπομπή της,
μα για `κείνους, των ματιών της, τους γαλάζιους προβολείς.

Θες να γίνουν, αν υπήρχαν, οι φτηνές μου απελπισίες,
δράμα ή και κωμωδία για τους τηλεθεατές,
άσε με πίσω απ’ τους στίχους κι όχι αδιακρισίες
και θα φτιάξω ένα τραγούδι ειδικά για `σένα αν θες.

Τι κι αν είν’ απατεώνας, τι κι αν είναι και προφήτης,
τι κι αν είν’ κομπογιαννίτης, τι κι αν είναι ποιητής,
δίνει την παράστασή του, όχι για την εκπομπή της,
μα για `κείνους, των ματιών της, τους γαλάζιους προβολείς.