Έφυγες κι εσύ, πάει, έφυγες κι εσύ,
όπως μια βροχή βιαστική
κι εμεινα εγώ μόνος, έμεινα εγώ
μέσα στη ζωή να καρτερώ.

Κάθε όμορφο που πεθαίνει
στην καρδιά σημάδι μάς μένει,
σαν τα τραίνα που `ναι αραγμένα,
αδειανά μα και κουρασμένα.

Τώρα τι να πω, πες μου, τώρα τι να πω,
λόγια της αγάπης πού να βρω,
ψέματα θα πω πάλι, ψέματα θα πω,
αν σου πω πως πια δε σ’ αγαπώ.

Κάθε όμορφο που πεθαίνει
στην καρδιά σημάδι μάς μένει,
σαν τα τραίνα που `ναι αραγμένα,
αδειανά μα και κουρασμένα.