Τσιγάρα που ανάβουν, τσιγάρα που σβήνουν,
μιλάν και καπνίζουν, καπνίζουν και πίνουν,
την μουσική στα χνώτα μπερδεύουν
τι άλλο να πούνε τη νύχτα γυρεύουν.

Κι αλλάζουν παρέα, κι αλλάζουν μπαράκι
κι αλλάζουν στιλ και τραπεζάκι
κι αλλάζουν πόζες, κι αλλάζουν τίποτα,
η νύχτα φεύγει, δεν έγινε τίποτα.

Η νύχτα ήταν πάλι κάπου αλλού,
η νύχτα ήταν πάλι κάπου αλλού.

Καρδιά ανοιγμένη στους πιο πολλούς,
ίσως, σφιγμένη σε μερικούς,
φεύγουν πιο μόνοι οι τελευταίοι,
όλοι τους φταίνε, κανείς τους δε φταίει.

Κι αλλάζουν παρέα, κι αλλάζουν μπαράκι
κι αλλάζουν στιλ και τραπεζάκι
κι αλλάζουν πόζες, κι αλλάζουν τίποτα,
η νύχτα φεύγει, δεν έγινε τίποτα.

Η νύχτα ήταν πάλι κάπου αλλού,
η νύχτα ήταν πάλι κάπου αλλού.

Κι ό,τι τους λείπει, στους τοίχους το γράφουν
κι ό,τι δεν είναι το αντιγράφουν,
η νύχτα φεύγει, και πιθηκίζουν
το λίκνισμά της, καθώς τρεκλίζουν.

Κι αλλάζουν παρέα, κι αλλάζουν μπαράκι
κι αλλάζουν στιλ και τραπεζάκι
κι αλλάζουν πόζες, κι αλλάζουν τίποτα,
η νύχτα φεύγει, δεν έγινε τίποτα.

Η νύχτα ήταν πάλι κάπου αλλού,
η νύχτα ήταν πάλι κάπου αλλού.