Μπορεί να `μαι για σένα Θεός,
πιο δυνατός κι απ’ τη φωτιά,
μπορεί να `σαι για μένα ουρανός,
γαλάζια θάλασσα, πλατειά.

Αν δεν μ’ αγαπάς εσύ, αν δε σ’ αγαπώ κι εγώ,
πώς θα ήσουν θάλασσα, πώς θα `μουν ουρανός,
αν δεν μ’ αγαπάς εσύ, αν δε σ’ αγαπώ κι εγώ,
πώς θα ήσουν η φωτιά, πώς θα `μουν ο Θεός,
αν δεν μ’ αγαπάς εσύ, αν δε σ’ αγαπώ κι εγώ,
πώς θα ήσουν θάλασσα, πώς θα `μουν ουρανός.

Μπορεί όλη η ζωή μας, μπορεί
να καίει σαν φλογα από κερί,
μπορεί να `ν’ η αγάπη αυτή
κρασί που πίνουν οι Θεοί.

Αν δεν μ’ αγαπάς εσύ, αν δε σ’ αγαπώ κι εγώ,
πώς θα ήσουν θάλασσα, πώς θα `μουν ουρανός,
αν δεν μ’ αγαπάς εσύ, αν δε σ’ αγαπώ κι εγώ,
πώς θα ήσουν η φωτιά, πώς θα `μουν ο Θεός,
αν δεν μ’ αγαπάς εσύ, αν δε σ’ αγαπώ κι εγώ,
πώς θα ήσουν θάλασσα, πώς θα `μουν ουρανός.